Galiba ben: Yaşamak ben sizi dövebilirim fena. Yaşamak niçin anlamıyordan gelemiyorsunuz? Yaşamak bak daha dün ekşimiştim. Öyleyse kimseye karışmayayım. Uzayabilirim de. Olabilirim de. Yok ne ala diyebilirim de. Yaşamak ben size öyle böyle değil. (İçimden çıkarıyorum bendeniz içlerimi) Hayırlar ediyor yakalarıma. Hay Gezegen! Hay un yulaf mısır pekmezi!
(Aslında karışmıyorum karışsan in girer cin çıkar diye korkuyorum onun ağzı yaban öküzleri kadar da bak nasıl su içiyor) Yaşamak ilkin bir armağan edindi. Yaşamak azık eder misin evladım! Yaşamak size dayanamayabilirim. Hadi görmezden gelelim. Sıkıştı mı çıkmıyor ama. Arkasından soyabilirsin- o da fazla romantik. Elim varmıyor abi.
Zannedersem ben: Yaşamak alt gösterip üst üste menekşeler açıyormuşsun; açma.
Herhalde ben: Aferin. Sizin giyindiğiniz pijama takımlarındaki ayıcık figürleri. Evladım bu nasıl iç konuşma! Ayıramazsınız biliyorum. Dinlemiyor Yaşamak ama. Onu yadırgamayın, o masum.
Sanırım saçmalıyorum: Yok daha neler! (Erkek ırkındanım eğilsem pencereden düşecek olsam düşerim düşerim de içimde kalıyor sarkıtamıyorum)
metafizik portakal 